Voetbalgekte, vleesmarkt, cavia eten en jungle.

hoi hoi hoi,

Sorry dat het alweer 10 dagen geleden is maar nu was echt zoeken naar eens een gaatje om te bloggen. En er is weer veel te vertellen. Vorig weekend ben ik met Carmita, haar schoonbroer en schoonzus en een hele hoop neefjes en nichtjes naar het voetbal gaan kijken. De halve finale van Pomasqui tegen El quinche. Het waren de gastjes van -13 jaar die speelden. In belgië gaan enkel de ouders, eventueel wat familie gaan kijken naar zo een match. Hier dus niet deze match werd gespeeld in een stadion en zowat half pomasqui als El quinche waren aanwezig, om over een beetje druk voor die kindjes te spreken. Iedereen riep, joelde, fluite, song klapte in de handen en sprong recht bij elke aanval om de kinderen toe te juichen. Er werd gretig met confetti gestrooid en luid op de trommels geslaan. Ik heb nog nooit zo veel ambiance gezien bij een voetbalmatch. Iedereen lachte en was vrolijk, zelf ik die niet van voetbal hou vond het echt prachtig om te zien. Uiteraard heeft Pomasqui gewonnen en staan we zo met maar liefts twee leeftijdscategorieen in de finale, want ook de beloften hebben de halve finale gewonnen. Viva Pomasqui.

Volledig uitgehongerd zijn we na de match naar de mercado van El quiche geweest. Ik dacht echt dat ik alles wat ik gegeten had die dag opnieuw ging zien. Wat een stank kwam uit die overdekte markt. Het was reeds 5 u in de namiddag en broeierig heet. De markt gaat smorgens vroeg al open en alle etenswaar ligt dan ook een ganse dag in de warmte. Al snel bleek van waar de stank kwam: de vleesmarkt. Verschrikkelijk was het. Alles eten ze op. Ik heb nog nooit in mijn leven zo een walgelijke etenswaren gezien waarbij ik nog eens van de geur kon genieten ook. Wat dacht je van een geitenkop, schijnt lekker te zijn om soep van te maken. Of darmen van een varken. Of eet je liever de hersenen op. Misschien ben je wel iemand die liever foetussen van koeien eet, dan vind je zeker in El Quiche wat je zoekt. Ik was ech blij om die markthal uit le lopen en de fruithal binnen te gaan. Wat een wereld van verschil met de vleesmarkt. Hier komt je een kleurenpracht tegemoed van duizend en 1 soorten vruchten waarvan ik de meeste nog nooit gezien had. Volledige trossen bananen worden hier verkocht voor $0,30 of wat dacht je van een kilo of 2 aarbeiden voor amper $1. Bij het ruiken van al dat lekker fruit vergeet je onmiddelijk de stank van de vleesmarkt, gelukkig maar. De laatste hall is de hall met de eetstandjes. Mmmmm Cavia, nooit gedacht dat ik dat zou zeggen. Maar het is echt verrukkelijk. Ik heb een gemarineerde cavia gegeten die geroosterd werd boven een barbeque. Ik het niet beschrijven hoe lekker was, woorden schieten te kort. Jullie denken vast dat ik zever, maar het is echt waar. Cavia is een lekkernij, heel lekker mals vlees, zelfs veel beter konijn. Misschien moet ik maar proberen om een diepgevroren cavia mee te brengen naar belgië.

Vandaan met ik met Inge, Saulo en de kinderen naar mijn eerste stukje jungle geweest Mindo. Het was adembenemend mooi. Vertrekend uit het dorre pomasqui, de berg over en dan beginnen zakken, met elke meter die we zakken zien we het landschap rondom ons steeds groener worden. De bomen worden groten, de eerts bromelias en orchideen langs de weg verschijnen, heel zachtjes begint het regenen. We naderen de jungle. We verlaten de hoofdweg en komen op een aarden met putten bezaaide weg terecht. Gelukkig heeft Inge een 4X4 of we gingen er nooit geraakt zijn, zelfs door een beekje rijden met de auto hoort er bij in de jungle. Na 2 uren rijden uit quito komen eindelijk aan in Mindo, een klein, maar mooi jungle stadje. Overal rondom ons zien we hoge bomen, varens en palmen. We beginnen te wandelen in de jungle en echt, wat een kippenvel moment is dat. Het is niet te beschrijven hoe mooi de jungle is. Per meter die je stapt zie je miljoenen nieuwe dingen. De bomen zijn 30 meter hoog, bedekt met varens en mossen. Op de grond passeert er een kolonie mieren met soldaat mieren waar je geen ruzie mee wilt. Tussen de bomen springen de toekans van tak naar tak en plost zie je een rood zwarte eekhoorn voorbijflisten vluchten voor die rare grote blanke mensen. Na 20 minuten stappen komen aan bij de eerste waterval, 12 meterhoog en neerstortend in een naturlijk waterbassin wat heerlijk is om in te zwemmen. Super is het om te zwemmen tussen gigantische bomen en mooie bloemen. Na een half uurtje waterplezier zijn we weer verder getrokken dieper de jungle in. Onderweg lekker wilde zure narangila gegeten, goedgekeurd door onze peresoonlijke jungle gids Saulo, Inge's man. Na een vermoeiende klim naderen we een oorverdovend lawaai, we worden nat van een soort mist en dan plots staan voor een waterval van 80 meterhoog. Coo stelt niets voor, dat is maar een stroompje. Dit hier is pas echt een waterval, en wat een kracht dat achter dat water zat. Na een lekkere picknick terug door de jungle gestapt richting de wagen om na een vermoeiende dag terug huiswaarst naar het kurkdroge Pomasqui te rijden.

Hasta luego
XXX Jeffrey

ps: Voor foto's zie twee vorige blogberichten.