Otavalo, Ibarra, belgische vergadering, prachtige meren en birthday weekend op prive strand

hoi hoi hoi,

Ik hoor jullie al afkomen dat het opnieuw zo lang geleden is, maar de tijd vliegt voorbij. Elke dag is er zo veel te doen dat ik tijd moet vrijmaken op te werken aan taken van school en eindwerk. Ik ben ondertussen bezig aan de laatste anderhalve week stage. Ik kan het echt niet geloven, maar ik zal bijna de deur achter me dicht trekken hier in Tapori. Ik hoop dat ik dan kan zeggen tot de volgende keer. Maar het zal toch niet voor de eerst volgende jaren zijn., er zijn immers nog zoveel mooie plekken die op mijn verlanglijstje staan om te bezoeken.

Op stage ben ik ondertussen bezig met het maken van aanpassing in voor Tapori zelf. Eerst hebben de meest dringende gevallen voorgang gehad, en nu krijgt Tapori voorgang, daarna zal de ergotherapeut van Tapori de mindere dringende gevallen doen. Ik heb de afgelopen weken onderandere schrijfhulpmiddelen gemaakt, handvatverdikkingen voor bestek en nu ben ik vollop bezig met het aanpassen van twee reeds bestaande stoelen uit tapori. Ik had niet gedacht dat het zoveel werk ging zijn om een bestaande stoel om te vormen naar een aangapste stoel. Alles moet precies kloppen en op maat zijn, het heeft me al wat uren van zweet en frustraties gekost.

Begin deze maand hebben we ook een echte belgische vergadering gehad. Machteld en ik hebben voor 22 man stoofvlees met frietjes en mayonaise gemaakt. Van 's morgens 9u tot 's middags 15u zijn we bezig geweest. Maar wat heeft het gesmaakt, oke het is niet zo lekker als de stoofvlees in België door andere ingredieënten, maar dat weten de ecuadorianen niet hé. Voorral de frieten vielen in de smaak. Hier kennen ze het niet dat frietjes eerst een voorbak hebben en daarna pas goed bakken. Het was voor iedereen de eerste keer dat ze zo een knapperige frietjes hebben gegeten en dan nog wel in een puntzak :)

Verder zitten mijn weekends nog steeds prop, maar dan ook prop vol. Vaak vertrek ik reeds de vrijdagnamiddag al op weekend op het land te verkennen en ik kan nu al zeggen dat als ik alles kan afwerken wat nog op de planning staat de komende maand, ik Ecuador eigenlijk volledig zal gezien hebben.

Het weekend van 6 en 7 maart is een weekend in de Andes geweest. Samen met Machteld en en haar twee gastzussen. Het was echt een prachtig weekend, maar ooooo zo jammer voor mijn portefeuille, ook een duur weekend. We zijn immers naar Otavaolo geweest, de grootste Indianen Markt van heel de Andes, of dat beweren ze toch zelf. Maar het mag gezegd worden dat het inderdaad gigantisch is. We hebben uren en uren op de markt gelopen tot ze alles opkraamden en nog hadden we niet alles gezien. Het was echt super mooi, een kleurenpracht ongelofelijk. De markt van Otavalo is verdeelt over verschillende pleinen doorheen de stad. Elk plein staat bekend voor wat ze verkopen. Al die verschillende soorten fruit die ik heb gezien is echt gek. Dat er nog zoveel fruitsoorten zijn die ik niet ken. Nog elke week ontdek ik hier nieuwe soorten fruit, in alle kleuren en vormen, je houdt het niet voor mogelijk of er bestaat wel iets van fruit in die vorm of kleur. Verder zijn we naar de belangrijkste markt voor ons geweest, de artisanias markt. Ofwel de markt met alle handwerkjes, een waar shoppingsparadijs voor souvernierjagers. Er lag veel te veel om alles op te noemen, maar hoofdzakelijk kun je alles opdelen in kledij, andere textiel, juwelen en lederwaar. En laat ons zeggen dat ik zogoed van alles wel iets meeheb, ik hoop echt dat Audrey niet die extra valies vergeet, want het kan echt niet meer in mijn valies. Verder hebben we ook in Otavalo een waterval bezocht. Na een uurtje klimmen komen we bij de waterval en wie komen we daar tegen, een groepje van 4 belgische studenten waarvan Machteld dan ook nog eens een studente van kent. Machteld moet daarvoor in Ecuador zijn om mensen te zien die ze kent. Best nog gek, maar het was ook wel eens fijn om wat te praten in het westvloams dan nog wel :D. Na een halfuurtje getetterd te hebben zijn we verder richting de waterval gegaan, op het eerstezicht vonden ik en Machteld het niet zo speciaal. We hebben al zoveel watervallen gezien hier dat ze echt al supermooi moeten om nog indruk op ons te maken en door het feit dat er een brug was en een wandelpad vonden we net iets te toeristisch. Maar dan zijn we omhoog geklommen en wat we daar hebben gezien sloeg echt alles val pracht en praal die ik reeds gezien heb ik ecuador. Uit een grote inham, of grotachtig iets, ik weet niet goed hoe te beschrijven, kwam het water gestroomd. Machteld en ik zijn er naar binnen geweest. En echt O MY GOD, adembenemend mooi. Als je een 25 meter wandelde in de grot, kwam je terug in openluchte n stond je precies in een soort klif en daar bevond zich een tweede waterval die rtecht naar beneden stortte in de klif waar wij stonden. We hebben er waarschijnlijk een half uur met open mond naar staan kijken, echt veel te mmoi om waar te zij. Als we nu naar de foto's kijken is het nog steeds gek dat we daar hebben gestaan.

In de avond zijn we blijven slapen in bij familie van het gastgezin van Machteld in Ibarra, of wel de witte stad van Ecuador, wederom een prachtige stad. Het houdt hier echt niet op van pracht en praal, ik weet dat er achter de gevels vaak veel miserie zit, maar dat neemt niet weg dat het super was. In de ochtend zijn we dan doorgereden naar een eerste meer. En wat voor een meer, echt gigantisch groot gelegen op een 2000 meter hoogte tussen de Andes bergen. Machteld en ik hebben haar gastzussen wat gepest door te zagen dat we eens een echte amerikaanse toerist wilden uithangen en dat we in een pedalo wilden op het meer varen. In een pedalo in de vorm van een chinese draak dan nog wel, kitscheriger kon haast niet hahaha. Eigenlijk wilden machteld en ik dat iet echt maar het was veel te hilarisch om haar gastzussen te pesten door op het water te gaan :) Daarna zijn we verder gereden naar een ander meer, het eerste meer was al prachtig maar dat tweede meer was echt zalig. Volledig omringt door bergen die begroeid zijn et typische Andes planten, alleen maar natuur, en in het midden 3 eilanden. Water die donker blauw was en een schitterend wandelpad op de bergkam rond het meer. We hebbe, waarschijnlijk 100 foto's samen van de meer alleen al. Haha maar ja voor een keer dat een mens daar is moet je er foto's van nemen hé.

Dan kwam het grote weekend. BIRTHDAY :) Ik had tegen machteld gezegd dat ik graag naar het sytrand zou gaan voor mij verjaardag en via dokter Inge zijn we een adresje te weten gekomen van een Canadese die ene Eco-lodge heeft met een eigenstrand gelegen in een eigen baai. Dus hebben we dan maar vlug geboekt en zijn we samen met Annelore naar het strand geweest om mijn verjaardag te vieren. Na een helse busrit van 6 uur zijn we toegekomen op het partybeach van Ecuador Atacames, hier hebben we een eerste nacht doorgebracht om in de ochtend oor te reizen naar het prive strand. Maar wat hebben we gelachen in Atacames. Ibiza is er niets tegen. Het strand staat vol met palmbomen met daartussen disco's die gemaakt zijn uit bamboe en palmbladeren. Op de rytmes van reggea, salsa en rumba hebben we een zalige coctail gedronken om 24 uur snachts op het strand om mijn 21ste te vieren. In de ochtend zijn we doorgereisd naar Playa Escondida, onze lodge. En hoe hebben we gereisd :) er was geen plaats meer in de bus, dus wat doe je dan aan de ecuaodriaanse kust, er bovenop gaan zitten natuurlijk. Het was echt een zalig busrit, de beste die we reeds hebben gehad in Ecuador. Boven op de bus hebben we een uur kunnen genieten van caraibische fybes, prachtige natuur, en een persoon waarvan we niet konden uitmaken of nu een man of een vrouw was. Ik denk dat het een vrouw was met teveel mannelijke hormonen, nuja we zullen het nooit weten, maar het was toch plezant om even te gissen hihihihihi.

Aangekomen in Playa Escondida konden we onze ogen niet geloven; het strand was nog mooier dan we hadden durven doormen. En het beste van al was dat we hoorden dat we enigste gasten waren dat weekend, heel het strand en de lodge voor ons alleen jipeeeee. Tussen twee heuvels gelegen lag de baai van onze lodge. Onze kamer lag op de heuvel met een balkon waarvan we de oceaan prachtig konden zien. onze kamer was echt mega groot, prachtig gelegen, hangmatten op het balkon, prachtig uitzicht, ik kon mijn verjaardag niet mooier wensen dan dat. Het strand krioelde van kleine krabbetjes die rondliepen over het zand en die kleine holen makkten, kokosnoten spoelden aan, pelikanen vlogen laag over het water, super golven. Na een uur of drie geploetert te hebben in het water was het tijd voor de mooiste zonsondergang die ik ooit gezien heb. Het water kleurde knalorange en rood evenals de oceaan. En wat doe je dan bij zo een mooie zon, in slowmoaten lopen door het ondiepe water als echt baywacht sterren, gegiert van het lachen hebben we. En wat een super fotos hebben we allemaal :) Na gedoucht te hebben zijn we aan tefal geschoven voor een heerlijke vismaaltijd met verse scampis mmmmm hier weten ze tenminste hoe ze lekker kunnen koken. Onze vingers hebben we net niet afgelikt uit beleefdheid. De avond viel en het werd tijd om onze voorraad rum, cola en marshmellows uit te halen. Jep inderdaan marshmellows en wat hoort daarbij? Een kampvuur natuurlijk, nog tot 12 uur 'snachts samen rond het kampvuur gezeten op een tropsich strand, met cuba libre ( cola+rum voor de leken onder jullie)

Dan werd het tijd om te gaan slapen, een nachtje dat machteld niet snel zal vergeten met dank aan de lieftalige kakkerlakken. En kakkerlakken zijn aan de kust hier geen teken van onhygienische toestanden, maar is doodnormaal door het hoge percentage vocht, maar doordat we met open ramen sliepen kwamen ze maar al te graag even goeiendag zeggen. Met wel 30 waren ze, en nog niet eens kleintjes hé. Nee kakkerlakken van een 6 cm lang en een 3 cm breed, donkerbruin van kleur mer licht bruine plekjes. En aangezien machteld haar muskieten net niet goed had dichtgedaan moest ze het maar weten dat een prachtexemplaar even kwam piepen op 20 cm van haar gezicht. Ik heb nog nooit zo een schreeuw gehoord in heel mijn leven. Machteld liep al springend en schreeuwen door de kamer. Ik heb de dader dan maar doodgemept :p haha

In de ochtend hebben we nog even gezwommen en een parhtige wandeling gemaakt langs het strand en dan was het alweer tijd om terug naar huis te keren. Maar op de bus heeft anneloer ervoor gezorgt dat Machteld en ik nog de reis van onze leven te goed hebben. Nu denken jullie zeker van hoe is dat nu mogelijk, ze zitten maanden in Ecuador, zien zo een prachtige dingen en toch spreken ze dat ze nog de reis van hun leven moeten maken. Wel Machteld en ik hebben gisteren zowaar een cruise geboekt naar de GALAPAGOS eilanden. De basis van onze moderne wetenschap, het 7 natuurwonder van de wereld, de plek die ieder moet gezien hebben in zijn leven. Jipee, binnen 10 dagen al zitten ik en machteld op een boot te varen tussen de eilanden van de galapagos, gaan we gaan zwemmen tussen haaien en zeeleeuwen, gaan we op bezoek bij de reuzenschildpadden en gaan we gaan kijken naar de vulkenen. Dus verwacht jullie maar aan een uitgebreid verslag als ik terug ben.

Hasta luego, ciao ciao

xxx Jeffrey